Obecnie w diecezji warszawsko-praskiej prowadzony jest proces beatyfikacyjny. Postulatorem tego procesu 12 października 2018 roku został ks. dr Józef Ciupak SAC. Poniżej przedstawimy krótką historie procesu oraz modlitwy i materiały, które można pobrać.
Początek
Pierwsze prośby o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego ks. Stanisława Szulmińskiego miały miejsce jeszcze w latach 40. XX wieku, niemal natychmiast po zakończeniu II wojny światowej.
VIII Kapituła Generalna, obradująca w Rzymie w 1947, przedstawiała ks. Szulmińskiego jako kandydata do beatyfikacji i poleciła gromadzić dokumentację jego życia i męczeństwa. Osoba księdza była popularyzowana przede wszystkim przez polskich pallotynów, ks. Henryka Popiela i ks. Eugeniusza Werona, którzy znali go osobiście i napisali o nim wiele artykułów.
Proces informacyjny
Gdy w 1985 powstał przy Zarządzie Prowincjalnym w Warszawie Ośrodek Postulacji, zajęto się bezpośrednim przygotowaniem materiałów do beatyfikacji. Pierwszym postulatorem w procesie informacyjnym został mianowany ks. Roman Forycki (w latach 1985-1993).
W 40. rocznicę jego śmierci wmurowano osobną tablicę pamiątkową w kościele seminaryjnym w Ołtarzewie (1981), wykonaną z kararyjskiego marmuru. Uroczystej mszy koncelebrowanej przewodniczył bp Władysław Jędruszuk, administrator apostolski w Drohiczynie. On też wygłosił okolicznościową homilię. Ukonstytuował się też komitet obchodów tej rocznicy, w którego skład weszli księża: Eugeniusz Weron, Franciszek Bogdan, Roman Forycki, Tadeusz Gliński, Józef Kloc, Henryk Popiel, Augustyn Urban oraz kleryk Andrzej Kaim i br. Franciszek Dziczkiewicz. Komitet koordynował organizacją obchodów i miał zatroszczyć się o uzupełnienie braków informacyjnych w biografii męczennika. Wydano też drukiem teksty zawierające zwięzły życiorys i modlitwę o wyniesienie na ołtarze. Ks. Jan Młyńczak wykonał kolorowy portret męczennika.
Natomiast w 50. rocznicę jego śmierci odbyły się kilkudniowe sympozja naukowe w Ołtarzewie. We wszystkich kościołach i kaplicach pallotyńskich głoszono okolicznościowe kazania i urządzano akademie. Ogłoszono też „Rok Ks. Stanisława Szulmińskiego” (27 XI 1991 – 27 XI 1992); odbyła się wówczas pielgrzymka i czuwanie w Hodyszewie 29-30 VIII 1992. Podobne sympozjum miało miejsce w 60. rocznicę jego śmierci. Przy tej okazji działalności i męczeńskiej śmierci ks. Szulmińskiego poświęcono szereg artykułów w prasie polskiej i zagranicznej. Ukazały się także pozycje książkowe, poświęcone męczennikowi łagrów sowieckich, apostołowi ekumenizmu i pojednania Kościołów wschodniego i zachodniego.
Proces moskiewski
Od roku 1993 sprawą beatyfikacji ks. Szulmińskiego zajął się nowy dyrektor Ośrodka Postulacji ks. dr Henryk Kietliński SAC. Po długich przygotowaniach sprawa ks. Szulmińskiego została włączona do procesu 16 męczenników XX wieku w Rosji. Proces beatyfikacyjny został otwarty przez abpa Tadeusza Kondrusiewicza z Moskwy 31 maja 2003 w kaplicy seminaryjnej w Sankt Petersburgu. Postulatorem tego procesu został mianowany ks. Bronisław Czaplicki.
Prymas Polski Józef kard. Glemp powołał w Warszawie Trybunał Rogatoryjny, którego celem było przesłuchanie świadków. 22 września 2003 odbyła się pod przewodnictwem Prymasa Józefa Glempa uroczysta sesja otwarcia prac tego Trybunału.
Przeniesienie procesu do Warszawy
Po restrukturyzacji procesu rosyjskiej grupy męczenników (zmniejszono liczby kandydatów na ołtarze z 16 do 8, wyłączając z niej wszystkich, którzy nie byli obywatelami rosyjskimi, w tym m.in. ks. Szulmińskiego) O zamiarach reorganizacji procesu postulator rosyjskiej grupy poinformował 31 stycznia 2018 wyższego przełożonego Prowincji Chrystusa Króla. Po dokonaniu niezbędnych uzgodnień prawno-administracyjnych z abpem Paulo Pezzi z Moskwy i watykańską Kongregacją Spraw Kanonizacyjnych, wznowiono 12 października 2018 w Kurii Warszawsko-Praskiej proces beatyfikacyjny sługi Bożego ks. Stanisława Szulmińskiego.
Kult ks. S. Szulmińskiego jest nadal żywy w miejscu jego urodzenia – Odessie. Cześć i znajomość jego osoby jest rozpowszechniona w innych miastach Ukrainy, a także Białorusi i Argentyny, gdzie dzieło i życie ks. Szulmińskiego propagował jego młodszy brat Jerzy, architekt i profesor kilku uczelni.
opr. ks. dr Stanisław Tylus SAC
Tekst pochodzi ze strony pallotyni.pl. Przeczytaj również biografie Sługi Bożego napisaną przez ks. dr Stanisława Tylusa.